Ekster

Een makkelijk ter herkennen vogel met zijn zwart met witte uiterlijk, lange staart en zijn typische harde kreten. De ekster komt door heel Nederland voor en is een regelmatige bezoeker van tuin en balkon (daar waar eten valt te halen).

Direct naar de informatie die je zoekt:

• het uiterlijk van de ekster
• wat eet de ekster en hoe komt hij aan zijn eten
• broedseizoen
• typisch voor een ekster
• help de ekster
• wet- en regelgeving
• waar komt de ekster voor?

Uiterlijk van de ekster

De ekster kan van kop tot en met staart zo’n 50 cm lang worden. De poten en snavel zijn zwart. Kop, nek en borst zijn glanzend zwart met een groene of blauwe gloed. De buik en schouders zijn spierwit. Als de ekster gaat zitten dan tilt hij direct zijn lange staart van de grond.

Qua geluid gaat het van hard krassen tot schorre geluiden. Eksters kunnen geluiden imiteren, het zijn ontzettend slimme dieren.

Wat eet de ekster en hoe komt hij aan zijn voer?

De ekster eet bijna alles. Zijn basis maaltijd bestaat uit insecten, maar hij vult deze graag aan met jonge vogels, eieren, kleine zoogdieren. Verder zie je vaak eksters ’s morgens op wegen zitten: daar eten ze van doodgereden dieren. In de stad zie je steeds vaker dat eksters brutaler worden; ze pikken vuilniszakken kapot op zoek naar etensrestjes.

Eksters zoeken hun eten bijna altijd op de grond. Ook zitten ze vaak op koeien en schapen, op zoek naar wat parasieten.

Broedseizoen

Eksters zijn monogaam en blijven meerdere broedseizoenen bij elkaar. Al in januari start het stel met de bouw van hun nesten. Ze bouwen meerdere nesten om mogelijke vijanden af te leiden. De nesten worden vaak hoog in de bomen gebouwd in de vork van een stevige tak. Ze kunnen wel 75 cm breed worden en zijn vaak voorzien van een afdakje, om uit het zicht te blijven van roofvogels.

Het vrouwtje legt rond/in april haar eieren. Het zijn er vaak tussen de vijf en acht eieren. Ze legt elke dag maar één ei, hierdoor komen de eieren ook in ongeveer een week tijd uit. Het oudste jong heeft vaak het meeste geluk dat het al eerder eten krijgt en dat niet hoeft te delen. Het uitbroeden duurt zo’n drie weken. De tijd dat het vrouwtje op het nest zit, wordt ze gevoed door het mannetje.

De jongen worden kaal en blind geboren, het zijn nestblijvers. Na ongeveer 27 dagen vliegen de kleintjes uit. Dit is de periode dat ze vaak gevonden worden op de grond. Ze zijn dan nog te klein (of onhandig) om goed te kunnen vliegen. De ouders blijven ze nog in de gaten houden en voeren. Zittend op de grond worden ze vaak ten onrechte meegenomen óf worden ze gepakt door roofvogels of katten.

Typisch voor een ekster

Er wordt beweerd dat eksters glimmende voorwerken pikken. Dat is niet waar, hoewel ze wel nieuwsgierig en onderzoekend zijn. Als ze iets zien glimmen dan gaan ze wel kijken wat het is. Maar ze zijn eerder angstig voor vreemde objecten.

Een ekster kan kleine sprongetjes zijwaarts maken, met de vleugels iets open gespreid. Dit doet hij vooral als hij eten ziet of achterna zit en als hij iets interessants ziet.

Een ekster wordt in Europa vaak beschouwd als een ongeluksvogel. Zo werd geloofd dat als je meerdere ekster bij elkaar zag die meer herrie maakten dan normaal, er een ramp zou volgen (oorlog). In Azië wordt de ekster als een vogel gezien die geluk brengt. 

Spanwijdte: 52-62 cm.
Gewicht: vrouw 180-210 gram. Man 210-270 gram.
Lengte: 44-46 cm.
Nestgedrag: nestblijver
Winter: standvogel. Blijft vaak binnen een gebied van 25 km.

Help de ekster

De ekster die honger heeft, zal alles eten: ook brood, patat en andere ongezonde dingen. Wil je de ekster bijvoeren, koop dan speciaal vogelvoer. Dit voer bestaat uit een mix van granen (tarwe, mais, boekweit), zaden (zonnebloempitten, wilde zaden, witte gierst) en noten (pinda’s).
Een schaaltje met vers water is zeer belangrijk in hete en droge periodes.

Wet en regelgeving

De ekster is een beschermde inheemse diersoort.

Waar komt de ekster voor?

De ekster komt in heel Nederland voor.